Liberia!

Vrijdag 28 oktober – Aankomst Anastasis in Liberia
We werden verwelkomd door de plaatselijke bevolking tijdens een kleurrijke en muzikale welkomst-ceremonie. De Liberianen zijn erg blij met onze komst.

Zaterdag 29 oktober – Eerste dag Liberia: Indrukwekkend!
Ik liep met een groep Segue-studenten en crew-leden naar de binnenstad van Monrovia. Gaten in de wegen, straatverkopers, vervallen huizen, vervuilde straten. Ongelooflijk om nu met eigen ogen te zien, hoe verwoest dit land is door 14 jaar burgeroorlog. Ik voelde me nogal opgelaten, toen ik door de straten van Monrovia liep. Ik had mijn digitale camera meegenomen, maar wilde geen foto’s maken. Ik voelde me net een ramptoerist. Op bijna elke hoek van de straat een uitkijkpost van de UNMIL. Kinderen op straat met hun koopwaar: zakjes water, snoepjes, tassen, schoenen. De straat is hun supermarkt of marktplaats, het is maar hoe je het bekijkt. Druk verkeer op de weg. Veel auto’s met deuken en kapotte ramen. Mijn eerste dag in Liberia; erg indrukwekkend.

Zondag 30 oktober –Swingende Afrikaanse kerkdienst!
Ik ging samen met Emmanuel, Greenfield, Heather en Yeung naar de kerk. We waren natuurlijk veel te vroeg aanwezig. Als de kerk om half 11 begint, betekent het dat de mensen om dit tijdstip binnen komen druppelen. De kerk is pas vol om kwart over 11 ;-). De dienst ging swingend van start, het koor kwam al zingend de kerk binnenlopen. De dienst duurde uiteindelijk meer dan 2 uur, maar we verveelden ons geen moment. Er werd veel gezongen en zelfs gedanst. Als West-Afrikanen hun offergave doen, dan dansen ze naar voren waar de offerandemandjes zijn. De vreugde die de Liberianen hebben, ondanks de staat waarin hun land zich bevind, is indrukwekkend. Ze putten zoveel hoop uit hun geloof. Echt gaaf om te zien!

Zaterdag 5 november – Screening-dag
Alles was goed gepland voor de screening van mensen die geopereerd zouden worden aan boord van de Anastasis. In de aanloop naar de verkiezingen volgende week was er echter een kink in de kabel: rellen rondom het ziekenhuis waar de screening plaats zou vinden. Dit betekende dat er extra goed opgelet moest worden door de security-mensen van de Anastasis en de UNMIL-soldaten. Achteraf bleek het gelukkig rustiger te zijn, dan van tevoren verwacht werd. Het medisch personeel had de belangrijke taak om de mensen te screenen en in te plannen voor een operatie aan boord van de Anastasis. Veel crew-leden van de Anastasis hielpen mee als vrijwilligers om de dag zo soepel mogelijk te laten verlopen. We speelden met de kinderen terwijl ze in de hal aan het wachten waren, er werd water geserveerd aan de mensen, er werden sketches opgevoerd en er werd muziek gemaakt om de wachtende mensen te ‘entertainen’. Ik begeleide de mensen die buiten in de rij stonden naar de wachtruimte. De mensen kwamen voor een operatie van een tumor, een hazenlip, een oog-operatie, etc. (zie www.mercyships.org voor meer info!).
Het was fijn om met z’n allen betrokken te zijn bij deze screening-dag. Ik was blij dat ik mijn bijdrage kon leveren aan een goed verloop van de screening.

Maandag 14 november – Nog twee weken!
De dagen na de verkiezing waren er rellen; we mochten niet van boord omdat het in de binnenstad te gevaarlijk zou zijn. De rust is nu gelukkig weder gekeerd; Ellen Johnson-Sirleaf is de nieuwe president van Liberia. Zij heeft de belangrijke taak om dit land weer op te bouwen.
Nog twee weken en dan word ik samen met de andere Segue-studenten uitgezonden naar New Georgia. Deze week hebben we een spreker uit Nigeria, die ons meer leert over de West-Afrikaanse tradities en gebruiken. Volgende week zal in het teken staan van onze voorbereiding op de Cross Cultural –fase in New Georgia, een gemeenschap in Monrovia. Vanaf 26 november begint deze Cross Cultural –fase, ik zal samen met Emily 3 weken bij een Liberiaanse familie in huis wonen. We zullen het alledaagse leven van de Liberianen ervaren. Ik kijk er erg naar uit! Daarna ben ik van 18 t/m 25 december terug op het schip om Kerst te vieren. En vanaf 26 december t/m 2 maart ga ik weer naar New Georgia, om te werken bij een van de projecten (weeshuis of opvanghuis voor vrouwen). Ik houd jullie op de hoogte ;-)!

Greetz, Lydia

P.S. Tijdens de 10-daagse vaartocht van Cape Town naar Liberia, had ik de unieke mogelijkheid om te zwemmen in ‘the middle of the ocean’. Echt super! Het water was heerlijk warm. De dag ervoor hadden we de evenaar gepasseerd, ook echt bijzonder. We hebben wel 10 minuten lang op de evenaar gevaren ;-). En dat moest natuurlijk gevierd worden! Er werd een zogenaamde ‘Equator-party’ gehouden met een barbecue, line-dancing (lekker Amerikaans) en spelletjes.