Bye bye Cape Town, Liberia here we come!

Ik ben nu ergens middenin de Atlantische Oceaan, 4 dagen verwijderd van onze eindbestemming Liberia.
Cape Town was geweldig! Ik heb er echt van genoten. Ik ben nog naar het zuidelijkste punt geweest, Cape Point. Prachtig uitzicht! Onderweg nog langs het pinguïnstrand geweest (echt apart, pinguins op het strand ?!) :-). De pinguïns waren op een armlengte afstand van me. Het was een mooie dag en een uitstekend tijdstip om dieren te zien. We kwamen een groep bavianen tegen; een paar hadden een wel heel apart rood achterwerk :-). En tot ons aller genoegen zagen we ook nog een walvis, althans een deel daarvan: een vin, een andere vin, en….nog een andere vin.

Het was gaaf in Cape Town, maar ik ben echt blij dat we nu onderweg zijn naar Liberia. Waar het echte werk gaat beginnen! Ik kijk erg uit naar een nieuwe uitdaging, maar weet ook dat het niet gemakkelijk zal zijn. De luxe van Cape Town staat in sterk contrast met de armoede in Liberia. De 10 dagen die we onderweg zijn van Zuid-Afrika naar Liberia is een periode van ‘transition’, voorbereiding en reflectie. We zijn zo ontzettend gezegend in Nederland; stromend water en elektriciteit zijn voor ons de normaalste zaak van de wereld. In Liberia hebben de mensen al 14 jaar lang geen toegang tot deze faciliteiten.

Deze week hebben we elke ochtend een briefing ter voorbereiding voor ons werk in Liberia. De video-beelden en foto’s zijn erg confronterend. De littekens van de oorlog zijn zichtbaar als je de beelden ziet van de vervallen huizen, de refugee-camps, maar ook de gezichten en de lichamen van de Liberianen. De mensen zijn lichamelijk en geestelijk slachtoffer van de oorlog. De helft van de populatie is jonger dan 14 jaar. Deze kinderen zijn geboren en opgegroeid in een oorlogsituatie. Echt onvoorstelbaar.

Het werk van Mercy Ships (Anastasis) in Liberia is zeer divers. De helft van de crew aan boord van de Anastasis is vorig jaar al in Liberia geweest en heeft een begin gemaakt met de diverse projecten. Op dit moment is de medische afdeling bezig om zich voor te bereiden op de operaties die op het schip worden uitgevoerd. We hebben aan boord operatie-kamers, een CT-scan, ziekenhuisbedden en een tandartskliniek. Daarnaast hebben we een afdeling die verantwoordelijk is voor ontwikkelingsprojecten, zoals watervoorziening en de bouw van scholen, etc. Dit zijn de zgn. Community Development Service Projects. Een andere afdeling is verantwoordelijk voor AIDS-, hygiëne-voorlichting, etc. Verder hebben we de afdeling Church Empowerment, die verantwoordelijk is voor het ondersteunen van de kerken in Liberia. Belangrijk voor alle projecten is dat er mensen in Liberia getraind worden, zodat wanneer de Anastasis in juni Liberia verlaat, de werkzaamheden voort worden gezet.
Het doel van Mercy Ships is om hoop en genezing te brengen. Het motto voor deze Outreach in Liberia is: ‘Rebuilding Hope’. Liberia heeft op dit moment alle hulp nodig om het land weer op te bouwen. De mensen hebben tijdens de 14 jaar burgeroorlog veel geleden en zien uit naar een hoopvolle toekomst.

Ik ben zo ontzettend dankbaar dat ik deel uit mag maken van het werk van Mercy Ships. Alle crew-leden aan boord van de Anastasis zijn vrijwilligers, mensen die hun land, familie, vrienden en werk hebben achtergelaten om voor een aantal weken, maanden of jaren in dienst te staan van mensen in nood.
Ik weet nog niet precies wat mijn werkzaamheden zullen zijn tijdens de Outreach. Er zijn verschillende projecten waar de Segue-studenten voor ingezet worden: een weeshuis voor kinderen die hun ouders verloren hebben tijdens de oorlog, een opvangtehuis voor vrouwen die slachtoffer zijn van de oorlog, etc. Het kleine beetje werk dat ik zal doen, kan net dat sprankje hoop geven dat de mensen nodig hebben. De mensen in Liberia zijn het meer dan waard, omdat God hen waardevol vind. Alleen vanuit mijn geloof kan ik dit werk doen.

God bless!

Greetz,
Lydia