Cape Town Trip

Op woensdag 7 september vertrokken we vanuit East-London naar Cape Town. Voor de zekerheid nam ik een pilletje tegen zeeziekte. De oceaan was redelijk wild. Even wennen om je voort te bewegen in een varend schip. Trap op gaat heel moeizaam, trap af daarentegen heel snel. En in de gang waggel je van de ene kant naar de andere kant. Slapen ging erg goed, de beweging van het schip wiegt je als het ware in slaap ;-).
De volgende dag geen pilletje ingenomen, omdat ik er zo slaperig van werd. Voelde me een stuk beter en geen last van zeeziekte.

Op vrijdag 9 september kwamen we aan in Cape Town. Het schip werd aangemeerd vlakbij een winkelcentrum, V&A Waterfront. Echt een perfecte plek! We werden verwelkomd door een brass-band en de vertegenwoordiger van Mercy Ships Zuid-Afrika. Vandaag werden gasten/familie van de Mercy Ship crew rondgeleid door het schip. Op zaterdag werden de eerste rondleidingen gedaan voor de bewoners van Cape Town en de toeristen. Dit was het begin van de Public Relations-fase in Cape Town, die uiteindelijk 3 weken zal duren. Veel mensen waren benieuwd naar Mercy Ships en de Anastasis en konden voor een kleine vergoeding een kijkje nemen op het schip. Wij besloten om met een groep Segue-studenten (mensen die dezelfde cursus volgen als ik) een bustrip te doen door Cape Town. Veel gezien van de omgeving en op het strand lekker gerelaxed. Ik heb echt een vakantiegevoel hier. Het weer is hier heerlijk en de omgeving is adembenemend. We vermaken ons prima hier!

Vandaag ben ik naar de kerk geweest. We werden uitgenodigd door een man van het media-team, dat met de Anastasis heeft meegereisd van East-London naar Cape Town. Ze waren bezig om een televisie-aflevering te maken over het werk van Mercy Ships voor een christelijke zender in Zuid-Afrika. De kerkdienst was erg mooi. We voelden ons erg welkom in de gemeente Kaleidoscope. Johnny en Beth Cooks, een echtpaar dat 10 jaar werkt voor Mercy Ships, getuigde in de dienst van hun ervaringen in Liberia en Sierra Leone. Na de dienst werden we uitgenodigd voor een rondtour langs de kust van Cape Town. Met twee minibusjes en 4 auto’s werden we door een aantal gemeenteleden getrakteerd op een mooie tour. We voelden ons erg gezegend en genoten erg van het mooie uitzicht. Onderweg kwamen we nog een groep bavianen tegen. Een baviaan besloot dat het dak van een van de auto’s een mooie plek was om uit te rusten en bleef daar dus een aantal minuten zitten. Ontzettend grappig of ‘hilarious’ zoals de Amerikanen zeggen :-).

Onze tijd hier in Cape Town gebruiken we om te genieten en om ons klaar te maken voor de Outreach in Liberia. Dat gaat nog heel heftig worden. Nu zijn we druk met het lezen van de bijbel, christelijke (missionaris) boeken en morgen begint onze eerste serie van colleges door speciale gastsprekers. Onderwerpen die aan de orde komen zijn: Faith Foundations (Kingdom Dynamics, Character, Attributes of God, Biblical Basis for Missions and Prayer), Life Together, Developing Giftedness & Life Strategies, Transformation and the Poor and the Needy, Cross Cultural Communication, The Old Testament Template for the Nations, Sharing Faith in the context of West African World View. Wordt echt heel erg interessant. Ik heb er veel zin in. Daarnaast zal ik 3 dagen (4 uur) werkzaamheden verrichten op het schip; ik ben geplaatst op de administratie-afdeling van het Segue-kantoor.

Op 18 oktober zullen we uit Cape Town vertrekken naar Liberia. We komen daar op 28 oktober aan en zullen beginnen aan onze Cross Cultural-fase. We zullen 22 dagen lang bij een gezin in Liberia wonen, om kennis te maken met hun cultuur en hun taal te leren. Er zijn veel verschillende talen in Liberia, dus het kan zijn dat het gezin waar ik verblijf een andere ‘taal’spreekt dan het gezin waar een andere Segue-student verblijft. In Liberia hebben ze geen elektriciteit en halen ze water bij de put. Het zal dus echt ‘back to basics’ worden. Na de Cross Cultural begint de Outreach, het ontwikkelingswerk. Er zijn verschillende projecten waar we aan mee kunnen werken. Zo is er een tehuis waar kinderen wonen die (een van) hun ouders verloren hebben in de burgeroorlog. Hier zullen we helpen om het tehuis op te knappen en allerlei activiteiten met de kinderen te ondernemen. Verder is er een opvanghuis voor vrouwen die slachtoffer zijn van de oorlog, ze zijn (seksueel) mishandeld of soldaat geweest tijdens de oorlog. Het zal geen gemakkelijke tijd worden, de realiteit in Liberia is erg hard. Ik zal ook niet veel (of bijna geen) contact hebben met familie en vrienden in Nederland. Nu ik nog in Cape Town ben, kan ik iedereen nog op de hoogte houden van mijn belevenissen, maar als ik in Liberia ben zal dat dus een stuk moeilijker worden. Tot die tijd geniet ik van alle mooie dingen hier in Cape Town, zodat ik mezelf kan voorbereiden voor mijn missie in Liberia!

Greetz,
Lydia